ถ้าวันหนึ่งพ่อกับแม่มิได้อยู่กับพวกเราแล้ว..

[Hanako5]

ถ้าเกิดวันหนึ่งคุณพ่อกับคุณแม่จำต้องจ ากไปก็อาจจะไม่มีใคร สุดที่รักพวกเราราวกับท่านอีกแล้ว

ในย ามนั้นย ามที่พวกเรานึกถึงบิดามารดาพวกเราจะร้องไ ห้ไหม พวกเราจะตี อก ช ก ตั วต่อหน้า


โ ล ง ศ พ ท่านหรือเปล่า หากว่างจากกิจการงาน มีเวลาพอก็ควรหมั่นกลับไปพบท่านหน่อย


เนื่องจากว่าท่านทั้งสองเผ้าคอยการกลับมาของเจ้าเสมอ แล้วก็อย่าเสียเวลาไปกับ

สถานที่เริ งรมย์ เพื่อนกินที่ไร้ส าระ พึงระลึกไว้ว่าไ นต์คลั บไม่ใช่บ้าน คาร าโ อเกะก็

ถ้าสักวันหนึ่งพ่อกับแม่จะต้องจ ากไปก็อาจจะไม่มีใคร สุดที่รักพวกเราราวกับท่านอีกแล้ว

ในย ามนั้นย ามที่เราคิดถึงบิดามารดาเราจะร้องไ ห้หรือเปล่า พวกเราจะตีกระทรวงอุตสาหกรรมช ก ตั วต่อหน้าต่อตา

โ ล ง ศ พ ท่านหรือเปล่า ถ้าหากว่างจากกิจการงาน มีเวลาพอก็ควรหมั่นกลับไปพบท่านหน่อย

เพราะท่านทั้งคู่รอคอยการกลับมาของเจ้าเสมอ และอย่าเปลืองเวลาไปกับ


สถานที่เริ งรมย์ เพื่อนกินที่ไร้ส าระ ควรจะระลึกไว้ว่าไ นต์คลั บไม่ใช่บ้าน ติดอยู่ร าโ อเกะก็


แค่ที่ผ่อนคลาย ด้วยเหตุผลดังกล่าว อย่าให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้ามองจนกระทั่งทาง ดูมากแค่ไหนก็ยังไม่เห็นหน้าลูก

กลับมาสักครั้ง ถ้าวันนึงคุณพ่อและก็คุณแม่ จำเป็นต้องจ ากไ ปจริงๆมันก็จะไม่มีใครกล้าเรียกคุณรับประทานข้าว

ทั้งๆที่รู้ว่าเรียกแล้ว คุณจะขุ่นเคือง ดังนั้นไม่ว่าร้านค้าอาห ารด้านนอก จะอร่อยจะหรูหรา

คุณเองก็อย่าลืมกลับไปอยู่บ้าน ไปกินข้าวกับพ่อแม่บ้าง คุณอย่าให้บิดามารดา

จะต้องโท รหาคุณครั้งแล้วครั้งเล่า อย่าให้ความเศร้าใจนั้นมันเปลี่ยนเป็นบ าป

อย่ารอให้พ่อแม่จ ากไ ปค่อยมาโห ยหา อย ากกินข้าวกับพ่อแม่อีกสักมื้อ

เหมือนคนอื่นๆเขา แต่ว่ามันสายเหลือเกินแล้ว ถ้าวันหนึ่ง คุณพ่อและก็คุณแม่จะต้องจ ากไ ป

ก็จะไม่มีใครรอยุ่งคุณอีกต่อไป ไม่มีผู้ใดคอยมาถามว่า งานของลูกเป็นอย่างไรกันบ้าง

กับเพื่อนร่วมงานได้มั้ย เจ้านายใจดีมั้ย สีหน้าซีดๆป่วยหรือไม่ลูก

กินให้จำนวนมากนะ เพราะว่าแม่ซื้อไ ข่มาทำพะโล้ ให้ตั้งเยอะแยะเลย เอาไปฝากเพื่อนสถานที่ทำงานด้วย

เมื่อคืนกลับมากี่โมงได้นอนบ้างมั้ย คนใดจะคอยเอาใจใส่ กังวลคุณทุกเวลาแบบงี้

ถ้าไม่ใช่บิดามารดา และก็ย ามที่บิดามารดาป่วยหนัก คุณลางานไปเฝ้าไ ข้ท่านได้ไหม


คุณอย่าเอาแต่ว่าจ้างพย าบ าลไปเฝ้า เขานั้นไม่ใช่ลูกที่พ่อแม่หวัง จะได้กำลังใจจากเขา

หากวันหนึ่งคุณพ่อและก็รวมทั้งคุณแม่ต้องจ ากไ ปก็ไม่มีใครแล้ว ที่จะรักที่จะเอ็ นมองคุณเหมือนกับพ่อแม่

ไม่มีใครอีกแล้วที่คอยเรียกชื่อเล่น ยุคคุณยังเป็นเด็ ก ฉะนั้น ควรเป็นลูกกตัญญู

เป็นคนที่กตัญญูกตเวทีคน ถ้าเกิดคุณไม่ได้อยู่กับบิดามารดา ก็สักอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง

โทรหาท่านบ้าง เล่าราวของคุณให้แก่ท่านฟัง ท่านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงไม่วิตกกังวลอีกต่อไป

อย่าพาคนที่รังเกี ย จพ่อแม่ของเขาเอง เข้าบ้านของเราเชียว อย่าคบผู้ที่ไม่เคารพนับถือ

รักพ่อแม่ของเขาเป็นเพื่อน คนที่ไม่ยกย่องรัก แม้แต่บิดามารดาตนเอง เขาจะมีใจยกย่องรัก

ผู้อื่นได้หรอ ด้วยเหตุว่าผู้ที่ให้อภั ยแม้กระทั้งพ่อแม่ของตัวเองมิได้ จะให้อภั ยผู้อื่นได้หรอ

ด้วยเหตุดังกล่าวเมื่อท่านแก่เฒ่าควรหาเวลาอยู่กับท่านให้มากมายๆแล้วคุณจะได้ไม่เศร้าใจคร่ำครวญหาคราวหน้าเมื่อท่านจากเราไปแล้ว

คนที่พ่อแม่ยังอยู่ถือว่าโชคดีที่สุดแล้ว อย่าอย ากหมั่นทำบุญสุนทานในขณะที่ท่านไม่อยู่แล้ว

อย่าหาของอร่อยๆมาท่านเมื่อท่านไม่อยู่แล้ว เมื่อท่านยังอยู่ให้หมั่นดูแลท่าน
กตัญญู
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12877/